Honderdennegen gehaktbiljartballen…Tijdens het jaarlijkse biljarttoernooi regende het records. Tientallen persoonlijke records werden gevestigd voor wat betreft aantal caramboles in één beurt. Ook een record aan deelnemers. Nog nooit waren er zoveel en dan met name zoveel vrouwelijke deelnemers, zo werd er verteld. Deelnemers die jarenlang, soms wel 20 jaar, niet hadden gebiljart en nu de keu weer ter hand namen. Dit alles onder de voortreffelijke leiding van de biljartcommissie met wedstrijdleider Johan Wittermans, die alles perfect in goede banen leidde. En… er werd een record aan overheerlijke biljartgehaktballen, vakkundig en voor een zacht prijsje klaargemaakt door Folkje Bos, verorberd door de deelnemers. Een uniek feit bij een uniek gebeuren.
Maar liefst honderdennegen speciale “biljartgehaktballen” vonden dus gretig aftrek.
Het hadden er nog veel meer kunnen zijn maar navraag leerde dat er niet meer dan honderdentien waren ingekocht. Desondanks bleef de laatste bal in de juspan achter. Dit kwam waarschijnlijk omdat alle deelnemers het principe huldigden dat je nooit de laatste bal mag nemen, dit overeenkomstig de geldende fatsoensnorm. Dus daar bleef Folkje mee zitten, met die laatste bal dus.. Ja een zeer fatsoenlijk volk die biljarters! En die honderdennegen gehaktballen brachten ook heel wat gesprekken op gang. Lekkere bal, smaakt naar meer, soe myn beppe ek wol lekker fine, ik sil myn friendin efkes appe, wil jij ook een bal van mij, leg neer die bal enz.. Ja wat een biljartgehaktbal al niet aan gespreksstof kan opleveren. Kwam waarschijnlijk ook vanwege het feit dat biljarters vaak en graag over ballen praten. Uiteraard over biljartballen en de bijzondere wegen die deze kunnen afleggen om elkaar in de juiste volgorde tegen te komen. En voor gelegenheidsbiljarters die er geen bal van kunnen was de biljartgehaktbal een mooie gespreks/afleidingsmanoeuvre. Nu was het niet zo dat de mindere goden voor wat betreft biljarten voor spek en bonen meededen, integendeel. De mindere goden kregen vele malen spontaan aanwijzigen van de mannen en vrouwen die meer ervaring hadden met het aansturen van de ballen. Bovendien deden de meeste gelegenheidsbiljarters ook mee om te genieten van de sfeer. Een bal meer of minder raken is dan niet zo belangrijk. Voor wat betreft de prijswinnaars was het opvallend dat vrijwel alle winnaars ook een of meer biljartgehaktballen hadden genuttigd. Algemeen winnaar bij de mannen Meindert Bergema zal dit ongetwijfeld beamen. Zou het dan zo zijn geweest dat Folkje een stimulerend middeltje aan de jus waarin de ballen lagen heeft toegevoegd? Het zou zo maar kunnen, maar dat heeft dan alleen maar positief gewerkt. Want 4 x 3 biljartballen, honderdennegen biljartgehaktballen en af en toe een drankje maakten dat het biljarttoernooi weer een geweldig ontmoetingsgebeuren was voor vele dorpsgenoten.