iisdeitejûn 31 maaie krigen we as doarpsbewenners in geskink fan Geart Bos. Ik hie de wiken derfoar al besocht it te finen, mar it formaat wie beskieden, dat ik wie der in oantal kearen yn gedachten oan foarby fytst en rûn foar’t myn each der op foel. Snein 29 maaie, moarnsier bewust der op ôf rûn en doe, wylst ik it mysels foar lies en de wurden mei wyn en wetter meifarre liet, betocht ik hoe’t goeie wurden krekt op it goeie plak set wienen.

It wie waarm dy tiisdei, twa jonges leinen te fiskjen en fierderop swommen der noch twa yn it Swettewetter om, dan noch inkelde fytsers it paad nei Boazum del, wylst in man as 15 as fertsjintwurdiging fan it doarp it geskink yn ûntfangst naam. Joukje, Gearts sydsulver, dy’t al it skriuwen fan har dichter neisjocht foar’t it de wide wrâld yngiet, ûntbleate tegearre mei Pier Abe Santema, dy’t út namme fan Doarpsbelang in ynliedend ferhaal dien hie, de plaat mei it gedicht. Geart lies it nochris foar. Gedichten is krekt muzyk, elke kear sil it wer oars klinke as ien it foarlêst…

Geart hat ek noch taljochte hoe’t er ta dit gedicht kommen is, dat kinne jim hjirûnder lêze. Wat der net yn stiet is dat dizze dichter o sa nijsgjirrich is nei it antwurd op de fraach wêr’t de monniken fan Boalsert sliepten as se mei holpen oan de graverij fan de Swette in pear hûndert jier lyn. In moaie ûndersyksfraach foar in skripsje of miskien is in roman mear op ’t plak, want do sjochst dy monniken al freegjen by de nontsjes fan Nijkleaster… kinst de fraach ek nochris yn in gedicht jitte en dan sette we dy by de brêge, wa wit wat de nontsjes ea antwurdzje en harkje foaral nei dyn muze as’t ‘s nachts sels op bêd krûpst, do witst yn elk gefal wer ast sliepst.

Geart bedankt foar it gedicht, dat mei ik tink ik wol sizze út namme fan alle ynwenners fan Skearnegoutum. Do joust wurden en nammen oan plakken yn it doarp dy’t ús wize nei de skiednis fan Skearnegoutum, ek de namme Kromme Tille komt by dij wei lykas de tekst op de stien by it oarlochsmonumint (it fjoer fan langstme nei frede sil ivich baarne). Gedichten, wurden en nammen wêr’t ferhalen by hearre dy’t oan kommende generaasjes wer trochjûn wurde sille.

SYM. B

Stil leit middenmank de greiden

In dreech bewrotten wetter.

Yn in mânsk en treffend lânskip

Omfieme fan waaksend reid,

Dêr’t tuorrebouten de holle bûge

As earbetoan oan de súdwester,

Dûnsje Swanneblommen in wals

Op de tearen fan syn antlit.